ZEYTİNDE BAHÇELERİNDE GÖRÜLEN BAKTERİ HASTALIKLARI
ZEYTİN DAL KANSERİ (Pseudomanas syringae pv. savastanoi(Smith. Stevens)
Zeytin Dal Kanseri hakkında daha detaylı bilgi almak için için lütfen aşağıdaki linke dokunun
Tanımı ve Yaşayışı
Bakterinin optimum gelişme sıcaklığı 25–26ºC, maksimum sıcaklığı 34–35ºC dir. Minimum sıcaklık isteği ise 12ºC’ dir. Termal ölüm noktası 43–46ºC’dir. Bakteri krem yeşil renkte canlı ur ve siğillerde bulunur. Ur ve siğiller bir taraftan yeni bulaşmalar yapar diğer taraftan da fazla ışık ve ısının tesiri ile koyu kahverengi çatlamış ve tepesi çökük bir görünüm alır. Böyle ur ve siğillerde hastalığı yapan bakteri ölür ve enfeksiyon yapamaz.
Hastalığın Belirtileri, Ekonomik Önemi ve Yayılışı
Zeytin dal kanseri, zeytin ağacının gövde dal ve sürgünlerinde değişik büyüklükte ur ve siğiller şeklinde görülür. Bunların büyüklüğü hastalığın bulaştığı yara büyüklüğü ile ilgilidir.
Yıllık sürgünlerde yaprak, çiçek ve meyve dökümü sonucu meydana gelen siğiller küçük yuvarlağımsıdır.
Hasat sırasında sırık vuruğu, dolu yarası ve budama hataları nedeniyle oluşan urlar ise dalı çatlaklar boyunca sarmış görülür.
Zeytin dal kanseri, zeytin ağacında meydana gelen çeşitli yaralarda meydana geldiği zaman zarar şeklide buna bağlıdır.
Genç sürgünlerde yaprak, çiçek ve meyve dökümü sonucu oluşan yaralarda meydana gelen siğillerde genç dallar çıplaklaşır.
Krem – yeşil renkte canlı ur ve siğiller içinde bulunan bakteri nemli ve yağışlı havalarda bu taze ur ve siğillerin yüzeyine çıkar.
Buradan yağmur suları, rüzgâr ve böceklerle kolayca yayılır. Sırıkla hasat ve bulaşık aşı kalemleri de hastalığın yayılmasını sağlar.
MÜCADELESİ
Kültürel Önlemler
Zeytin dikimine elverişli olmayan yerlerde özellikle sık sık don olaylarının meydana geldiği yerlerde zeytin dikiminden vazgeçilmeli.
Fazla su tutan, tabanı killi topraklarda zeytin dikiminden kaçınılmalı, dikim yapılmışsa toprağın fazla suyu kurutma hendekleri vasıtasıyla akıtılmalı.
Zeytinlikler sağlıklı fidanlarla tesis edilmeli.
Aşı kalemleri kansersiz bahçelerden alınmalı ve aşı aletleri temiz olmalıdır.
Kanserli ağaçların budama işlemlerini nemli ve yağışlı günlerde yapmamalı, aletleri sık sık % 3’lük lizol eriyiği veya % 10’luk sodyum hipoklorit eriyiğine batırılmalı.
Ağaçlara gereğinden fazla azotlu gübre verilmemelidir.
Kimyasal Mücadele
Tümör belirtilerinin ortaya çıktığı ve bakterilerin inaktif hale geldiği temmuz- ağustos aylarında bahçe kontrol edilerek çok urlu kurumuş dallar temizlendikten sonra % 5’lik göztaşı eriği sürülür. Kullanılan aletler dezenfekte edilir.
Aralık sonunda hasattan sonra, şubat sonunda, don-dolu zararından hemen sonra ve ilkbahar yağmurları başlamadan önce olmak üzere 4 kez ilaçlama yapılacaktır. İlkbahar ilaçlamasında %1’lik diğer ilaçlamalarda ise % 2’lik bordo bulamacı uygulanır.